استفاده از ضایعات پلاستیکی یکبار مصرف در بهبود ظرفیت باربری خاک‌های دانه‌ای

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

گروه عمران، واحد همدان، دانشگاه آزاد اسلامی، همدان، ایران

چکیده

بطور کلی تسلیح خاک یکی از روش‌های بهبود مقاومت خاک با قرار دادن عناصر مسلح کننده در جهت مقابله با ضعف کششی خاک می‌باشد. در سالهای اخیر مطالعات زیادی بر روی کاربرد خاک مسلح و ظرفیت باربری خاک‌های دانه‌ای صورت گرفته است. در اکثر موارد دیده شده است که مطالعات به خاکریز مسلح شده با ژئوسنتتیک‌ها و تسمه‌ها و نوارهای فلزی و یا حتی قطعات و ضایعات لاستیکی و نوارها و الیاف پلی‌اتیلن ترفتالات محدود شده و استفاده از قطعات ضایعاتی از پلاستیک پلی اتیلنی با عملکرد سه بعدی در خاکریزها در نظر گرفته نشده است. در این پژوهش به بررسی اثر استفاده از قطعات ضایعات پلاستیکی در بهبود ظرفیت باربری خاک‌های دانه‌ای پرداخته شده است. متغیرهای در نظر گرفته شده در این پژوهش شامل استفاده از یک نوع از ضایعات پلاستیکی یکبار مصرف در درصدهای وزنی متفاوت به صورت تسلیح نامنظم )تصادفی(  و تسلیح منظم )با لایه بندی مشخص(، در خاکریز دانه‌ای می‌باشد. این پژوهش به صورت آزمایشگاهی کوچک مقیاس بوده و از دستگاه CBR  بهره گرفته شده است. نتایج نشان می‌دهد که با قراردادن قطعات ضایعات پلاستیکی در خاک ماسه-ای، ظرفیت باربری افزایش قابل توجهی یافته است. مقادیر بهینه بین 2 تا 5/2 درصد وزنی از قطعات پلاستیکی نسبت به ماسه، به دست آمده است و همچنین شرایط انرژی لازم نیز جهت رسیدن به درصد بهینه و نیز رفتار تنش- کرنش خاک مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج حاصله نشان می‌دهد که با افزایش درصد وزنی قطعات پلاستیکی به 2 تا 5/2 درصد به ترتیب در شرایط توزیع نامنظم و منظم، ضریب الاستیسیته خاک تا حدود 234 و 152 درصد افزایش می‌یابد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

Granular Soil Bearing Capacity Improvement Using Waste Plastic Materials

نویسندگان [English]

  • A. Hooshyar
  • V. Rostami
Civil Engineering Department, Islamic Azad University, Hamedan Branch, Hamedan, Iran
چکیده [English]

Reinforcement is the improvement of total resistance with reinforcing materials (with suitable performance in tension) in soil (with fairly compressive strength and weakness in tension). In the recent years, there have been numerous studies on the application of reinforced soil and bearing capacity of granular soils. Generally, it has been seen that studies are limited to reinforced embankment by geosynthetics and metal stripes and pulleys or even plastic parts and wastes so using plastic waste in embankment has not been considered. Therefore, in this research the effect of using plastic wastes to improve bearing capacity of granular soils has been investigated. The variables are using one type of disposal plastic wastes in different weight percentages in irregular (random) reinforcement and regular reinforcement (with specified layers) in granular embankment. The research was carried out in small laboratory scale using CBR. According to results, placing plastic waste parts in sandy soil increases the bearing capacity remarkably. The optimum values were obtained at 2-2.5 weight percent of plastic parts to sand and also the required energy conditions to attain optimum percentage were examined. In this regard, the strain-stress behavior of soil was studied. The results showed that increasing weight percentage of plastic parts to 2-2.5 in the condition of irregular and regular distribution, respectively, raises the soil elasticity coefficient to 234 and 152%.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Plastic Waste
  • Bearing Capacity
  • Granular Soil
  • CBR
[1] P. Poor noori, M. Hajisotode, improve soil resistance behavior using waste material,1 conference of soil mechanics and foundation engineering, Shahid Rejaei University, Tehran, Iran, (2014) (In Persion).
[2] M. Makarchian, J. Eliasi, Investigation on the Effect of Geotextiles on Pavement Bearing Capacity(Part 1: Experimental Studies), Amirkabir J. Civil Eng. 45(1) 2013, 15-26 (In Persion).
[3] G.S. Babu, S.K Chouksey,.. Stress–strain response of plastic waste mixed soil. Waste management, (31)3 (2011), 481-488.
[4] A.K. Choudhary, J.N. Jha & K.S. Gill,. A study on CBR behavior of waste plastic strip reinforced soil. Emirates journal for engineering research, 15(1) (2010) 51-57
[5] N.C. Consoli, J.P. Montardo, P.D.M. Prietto & Pasa,G.S., Engineering behavior of a sand reinforced with plastic
waste. Journal of Geotechnical and Geoenvironmental Engineering, 128(6) (2002) 462-472.
[6] R.K. Dutaa & V.K. Sarda,. CBR behavior of waste plastic strip-reinforced stone dust/fl y ash overlying saturated clay. Turkish Journal of Engineering and Environmental Sciences, 31(3) (2007) 171-182.
[7] A. Fauzi, Z. Djauhari, U.J. Fauzi, Soil Engineering Properties Improvement by Utilization of Cut Waste Plastic and Crushed Waste Glass as Additive. International Journal of Engineering and Technology, 8(1) (2016)15.
[8] D. Kalumba, F.C.Chebet, Utilization of polyethylene plastic shopping bags waste for soil improvement in sandy soils. Proc. 18th ICSMGE,(2013).
[9] Y.T. Kim, H.J. Kim, G.H. Lee, Mechanical behavior of lightweight soil reinforced with waste fishing net. Geotextiles and Geomembranes, 26(6) (2008) 512-518.
[10] A.S. Muntohar, A. Widianti, E. Hartono & W.Diana, Engineering properties of silty soil stabilized with lime and rice husk ash and reinforced with waste plastic fber. Journal of Materials in Civil Engineering, 25(9) (2012) 1260-1270.
[11] T. Ochi, S. Okubo & K. Fukui, Development of recycled PET fber and its application as concretereinforcing fber. Cement and Concrete Composites, 29(6) (2007) 448-455.
[12] G. Ranjan, R.M. Vasan & H.D.Charan, Behavior of plastic-fiber-reinforced sand. Geotextiles and Geomembranes, 13(8) (1994) 555-565.
[13] K. Sobhan & M. Mashnad, Tensile strength and toughness of soil-cement-fl y-ash composite reinforced with recycled high-density polyethylene strips. Journal of Materials in Civil Engineering, 14(2) (2002) 177-184.
[14] C. Tang, B. Shi, W. Gao, F. Chen, & Y. Cai, Strength and mechanical behavior of short polypropylene fiber reinforced and cement stabilized clayey soil. Geotextiles and Geomembranes, 25(3) (2007) 194-202.
[15] C.H. Benson and M.U. Khire, Reinforcing sand with strips of reclaimed high-density polyethylene. Proc. ASCE Journal of Geotechnical Engineering, 121(4) (1994) 838-855.