بررسی آزمایشگاهی و تحلیل عددی تأثیر نانوذرات اکسید روی بر نفوذپذیری بتن در کانال‌های هیدرولیکی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکترای تخصصی مهندسی عمران – سازههای هیدرولیکی، دانشکده فنی و مهندسی عمران، دانشگاه تبریز

2 دانشیار دانشکده عمران، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران

چکیده

بتن به عنوان یکی از مواد ساختمانی پرکاربرد در ساخت و سازهای مختلف، در تأمین امنیت سازه‌ها به خصوص کانال‌های هیدرولیکی از نظر مقاومت در برابر نفوذ آب و مواد شیمیایی بسیار حائز اهمیت است.در تحقیق حاضر برای اولین تأثیر نانوذرات اکسید روی بر روی نفوذپذیری بتن و همچنین مشخصه‌های مکانیکی آن به صورت تجربی و آزمایشگاهی مورد بررسی قرار می‌گیرد. با انجام تست‌های فشاری تک‌جهته، آزمایش دو نیم شدن استوانه مقاومت فشاری و کششی بتن حاوی مقادیر 0%، 0.1%، 0.5%، 1.0% و 1.5% در سنین 7 و 28 روزه تعیین شده است. همچنین، نفوذپذیری و میزان جذب آب نیز بررسی شد. با توجه به نتایج آزمایش، مقاومت‌های مکانیکی بتن، با افزایش نانوذرات تا حد مشخصی، افزایش پیدا می‌کند. همچنین، در بهترین حالت به ازای 1/0 درصد میزان نانوذرات اکسید روی، نفوذپذیری نسبت به نمونه شاهد 97 درصد کاهش یافته است. علت این امر آن است که نانومواد با ایجاد ساختاری متراکم‌تر و کم تخلخل در مخلوط ملات و بتن باعث بهبود مقاومت‌های مکانیکی می-شود. در نهایت، مدل‌های رفتاری با استفاده از الگوریتم ژنتیک برای توصیف ویژگی‌های رفتاری وابسته به زمان نمونه‌های بتن مخلوط شده با نانوذرات در حالت‌های فشاری و کششی در سنین مختلف توسعه یافت. لذا در این تحقیق سعی شده است با استفاده از شبکه‌های عصبی همراه با روش الگوریتم ژنتیک به پیش‌بینی طرح اختلاط بتن حاوی نانو ذرات پرداخته شود. هدف از این مدل‌سازی ضمن نشان دادن دقت شبکه‌های عصبی در پیش‌بینی مقاومت فشاری، کششی و نفوذپذیری بتن با درصدهای مختلف نانوذرات اکسید روی است.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

Experimental investigation and numerical analysis of the effect of zinc oxide nanoparticles on the permeability of concrete in hydraulic channels

نویسندگان [English]

  • Kamran Rahmati Shadabad 1
  • Ali Foroughi-Asl 2
1 Faculty of Civil Engineering, University of Tabriz, Tabriz, Iran.
2 Faculty of Civil Engineering, University of Tabriz, Tabriz, Iran.
چکیده [English]

Concrete, as one of the most widely used building materials in various constructions, is essential in providing the security of structures, especially hydraulic channels, in terms of resistance against water and chemical penetration. In this research, effect of zinc oxide nanoparticles on permeability of concrete as well as its mechanical characteristics is investigated experimentally and in a laboratory. By performing unidirectional compressive tests, the compression and tensile strength of concrete containing values of 0%, 0.1%, 0.5%, 1.0% and 1.5% at the ages of 7 and 28 days have been determined. Also, permeability and water absorption rate were also checked. According to the test results, the mechanical resistance of concrete increases with the increase of nanoparticles to a certain extent. Also, in the best case, per 0.1% amount of zinc oxide nanoparticles, the permeability has decreased by 97% compared to the control sample. This is because nanomaterials improve mechanical resistance by creating a denser and less porous structure in the mixture of mortar and concrete. Analytical models were developed using the genetic algorithm to describe the time-dependent characteristics of concrete samples mixed with nanoparticles in different compressive and tensile states at different ages. Therefore, in this research, an attempt has been made to predict the mixing plan of concrete containing nanoparticles by using neural networks along with the genetic algorithm method. The purpose of this modeling is to show the accuracy of neural networks in predicting the compressive, tensile, and permeability resistance of concrete with different percentages of zinc oxide nanoparticles.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Zinc oxide nanoparticles
  • Concrete permeability
  • Genetic algorithm
  • Compressive strength
  • Neural network