با توجه به تلاشهای محققان در راستای افزایش شکلپذیری سیستمهای مهاربندی، استفاده از حلقه فولادی به عنوان فیوز کنترلی در سالهای اخیر مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفته است که دارای محاسن و معایب مختلفی میباشد. بنابراین در راستای پوشش معایب موجود در این سیستم، در این مقاله به معرفی و بررسی عملکرد آزمایشگاهی سیستم نوین مهاربندی و ترکیب آن با میراگر تسلیمشونده پرداخته میشود. این سیستم که در راستای افزایش شکلپذیری، جذب انرژی بالاتر و پوشش ضعفهای سیستمهای موجود مورد پیشنهاد و بررسی قرار گرفته است، از یک عضو مهاربند لوزیشکل به همراه میراگر تسلیمشونده حلقوی در وسط آن تشکیل شده است. در ساخت نمونهها 3 مدل مختلف با اتصالات سخت، نیمهسخت و ساده مدنظر قرار گرفته است که پس از ساخت، تحت بار چرخهای قرار گرفته و نتایج آنها با یکدیگر مورد مقایسه شدند. نتایج این تحقیق در وهله اول بیانگر قابلیت اجرایی شدن سیستم و در ادامه نشان از قابلیت بالای هر سه سیستم در جذب انرژی و شکلپذیری را میدهد. همچنین با توجه به هندسه اعضای مهاربندی و میراگر، با ابعاد و ضخامت کوچکتر حلقه فولادی میتوان به جذب انرژی بالاتر و نیروی وارد شده بیشتری برای تسلیم میراگرها نسبت به سایر سیستمهای موجود دست یافت. در نهایت نیز در راستای امکانسنجی مدلسازی سیستم پیشنهادی در نرمافزارهای المان محدودی، مدل المان محدودی سیستم پیشنهادی در نرمافزار آباکوس مورد مدلسازی و صحتسنجی قرار گرفت که نتایج آن با نتایج آزمایشگاهی دارای هماهنگی مناسبی میباشد. همچنین ضریب شکلپذیری مدل ساده نسبت به مدل سخت و نیمهسخت به ترتیب1/12 و 1/17 برابر میباشد. ظرفیت جذب انرژی مدل ساده نیز تا حدود 4/5 و 2/15 برابر مدل سخت و نیمهسخت میباشد.