@article { author = {Jafari, M.}, title = {Presentation of an Extended Surface Finite Element Method to Model the Deformation of Structures Continually; Case Study: Karkhe Earth Dam}, journal = {Amirkabir Journal of Civil Engineering}, volume = {50}, number = {2}, pages = {327-334}, year = {2018}, publisher = {Amirkabir University of Technology}, issn = {2588-297X}, eissn = {2588-2988}, doi = {10.22060/ceej.2017.11742.5069}, abstract = {A deformation modeling method for structures based on a new adaptive methodology by implementation of inter-element continuity constraints is presented in this paper. Estimating the proper relative weight of each sensor observation.  Developing an extended surface fnite element method (ESFEM), the differential equations of deformation with inter-element continuity constraints are solved.Furthermore, this method provides the possibility of fusion of non-synchronized repetitious geotechnical and geodetic observations as the boundary data to model the deformation with respect to an inertial reference frame. Also the proper weight of multi-sensor’s observations would be estimated.}, keywords = {Deformation Modeling of Structure,Multi-Sensor Data Fusion,Extended Surface Finite Element,Inter-Element Continuity Constrains}, title_fa = {ارائه روش المان محدود توسعه یافته برای مدل‌سازی پیوسته تغییرشکل سازه‌ها مطالعه موردی: سد خاکی کرخه}, abstract_fa = {در این مقاله یک روش جدید کارآمد برای مدلسازی تغییرشکل سازهها بر اساس روش المان محدود روی رویه سازه با درنظر گرفتن شرط پیوستگی تغییرشکل بین المانها ارائه میشود. به عبارت دیگر روش المان محدود توسعه یافته مطرح شده با بکارگیری شرطهای پیوستگی بین المانی به حل عددی معادلات دیفرانسیل مدل تغییرشکل میپردازد. همچنین این روش امکان ادغام دادههای کنترلی سازه حاصل از سنسورهای مختلف ابزار دقیق ژئوتکنیکی و ژئودتیکی که بصورت تکراری اما غیرهمزمان جمعآوری شدهاند را به عنوان مقادیر مرزی در یک چارچوب مرجع لخت میسر میسازد. همچنین وزن نسبی مناسب برای مشاهدات سنسورهای مختلف برآورد میشود.کاربرد عملی این روش مدلسازی، مطالعه تغییرات نشست رویه یک سد خاکی بر اساس ادغام مشاهدات ترازیابی ژئودتیکی و مشاهدات نشستسنج ژئوتکنیکی و با استفاده از روش المان محدود همراه با اعمال شرط پیوستگی بین المانی میباشد. با توجه به RMSاختلافات بین نشستهای مشاهده شده و پیش ً بینی شده از طریق مدل بر روی نقاط کنترل که تقریبا برابر با یک میلیمتر بوده و همچنین بهبود 89درصدی در صحت و 73درصد در دقت مدل، میتوان نتیجه گرفت که مدلسازی به روش ارائه شده در این مقاله بر اساس سنسورهای چندگانه موفقیت بیشتری نسبت به مدلسازی بر اساس اطلاعات یک سنسور و همچنین ادغام اطلاعات سنسورهای چندگانه بدون اعمال شرط پیوستگی بین المانی داشته است .}, keywords_fa = {مدل‌سازی تغییرشکل سازه,ادغام داده,روش المان محدود,شرویط پیوستگی بین المانی,چهارچوب مرجع لخت}, url = {https://ceej.aut.ac.ir/article_915.html}, eprint = {https://ceej.aut.ac.ir/article_915_1f18c32fbbdc9d6d47adb45cd1626a8d.pdf} }